خارخاسک

چرا دریا لولو شد.

از روزگاری  که کودکان بندری صبح تا شب در ساحل شنا ،بازی و ماهیگیری می کردند حدود چند دهه گذشته است ، شاید در عکس های قدیمی چنین کودکان زبلی را پیدا کنید.الان زرنگ ترین بچه، غول کش بازی های پلی استیشن هست.

جبر روزگار چنان کرد که هی از دریا فاصله بگیریم تا جایی که امروزه از هر پنج کودک بندری هفت نفرشان شنا بلد نیستند و اگر بگویم بعضی از ما دریا را بیشتر از فیلم ها تماشا می کنیم چندان بیراه نگفته ام .

.روزگاری مقصر این وضعیت را  آتاری بعد سگا و بعد هم پلی استیشن معرفی کردند ، اصولا در این مملکت همیشه مقصر باید خارجکی باشد اصلا هم کسی یادش نبود که ساحل نشین رزقش از دریاست ، همه فکر می کردند که ساحل نشین پایش به آب برسد می شود قاچاق چی، میرود کالای لوکس خارجی وارد می کند ، اقتصاد کشور را یک جا به فنا می دهد. از این رو دریا با قید یک فوریت ، لولو شد!!

این بی محلی تا آن جا رفت که یک روز مسئولان فهمیدند مشاغل همسو با دریا از صید و تجارت و لنج سازی گرفته تا ملوانی و غواصی و چتربازی... ببخشید این چتربازی هنوز رواج دارد،  به یکباره در خطر انقراض است و روی کشتی های ایرانی پر شده از جاشوهای هندی ، بنگالی و پاکستانی و بدین سان همگی دسته جمعی از خواب غفلت بیدار شدیم و از طریق سیستم آموزشی. بسیار مدرن فعلی همه بچه ها را مکلف به یادگیری شنا کردیم.

این برنامه که از الزامات دولت بود چنان کارامد نشان داد  که در عرض چند سال تمام بچه های بندری شناگر و حتی غواص شدند.که البته این از الطاف مدیریت کارآمد سیستم آموزشی استان هست.

. در ادامه نیز دهها حوزه آموزشی همسو با مشاغل علوم دریایی شکل گرفتند تا جاییکه از هر پنج جوان بندری هفت نفرشان ملوان ، کاپیتان کشتی و غواص شدند و بقیه نیز در شرکت های بزرگ خدمات دریایی مشغول بکار شدند.

و این همه مدیون دلسوزی و برنامه ریزی دقیق مسئولان استانی هستیم که بشدت به توسعه مشاغل اقلیمی اهمیت می دهند و هم اینک همه مشکلات این حوزه به طور کامل حل شده است.

در ضمن از این چند هزار جوان چترباز، دستفروش، فلافلی و بنزین فروش نیز عاجزانه تقاضا دارم دست از لجاجت برداشته و با این سیاه نمایی ها با سیه رویان منتقد هم کاسه نشوند و مثل باقی جوانان بروند ملوان و کاپیتان کشتی شوند.

کاظم گلخنی